De vrije keuze van een eigen plek in de natuur

Bianca kent Heidepol langer dan de medewerkers van Heidepol en langer dan het overgrote deel van de bezoekers. In het huis dat nu als informatiecentrum dient, heeft zij als puber gewoond. Bianca schat dat ze een jaar of vijftien was. “Mijn vader had het huis en het gebied al gekocht, maar het was niet direct voor ons bewoonbaar.” Heidepol telde namelijk één bewoner, een kraker, die dreigde de hele kraakbeweging over het gebied te verspreiden met tentjes; hij was niet van plan de woning te verlaten. “Na veel praten begreep mijn vader dat de man droomde van een reis naar India. In ruil voor zijn leefruimte op Heidepol betaalde mijn vader zij...

Lees verder

“Mijn dochter had me aangespoord om me te verdiepen wat ik zou willen rond mijn begrafenis. Een paar dagen later had ik een kennismakingsgesprek met Irma Boon, een uitvaartondernemer.  Al pratende adviseerde Irma om eens te gaan kijken bij Heidepol. Ze vertelde me over natuurbegraven en dacht dat dat misschien wel iets voor mij zou zijn. Aalt besloot een afspraak te maken en ontmoette Annemiek, informatiemedewerker op Heidepol. “Ik kreeg een prachtige rondleiding van Annemiek. Iemand die alle liefde en geduld in haar werk legt, dat kan ik wel waarderen.” Na allerlei nog beschikbare plekken te hebben bezocht had hij een mooi zonnig pl...

Lees verder

“Sinds 2013 zijn we gaan nadenken over wat we zouden willen,” vertelt Peter over de keuze van hem en zijn vrouw Ilse om op Heidepol een plek uit te kiezen. “Dat is het jaar dat ik ziek werd en ik door het oog van de naald ben gekropen. Ook overleden 3 van onze ouders én een goede vriendin.” Ilse: “En zo kwamen we in aanraking met Heidepol; haar begrafenis was op deze natuurbegraafplaats.”

Lees verder