In het zonnetje De favorieten van...

Natuurbegraven Nederland heeft zes natuurbegraafplaatsen verspreid door het land. Allemaal hebben zij hun eigen karakter, en dat geldt ook voor de natuur in het gebied. Op iedere natuurbegraafplaats vinden we wel andere plant- en diersoorten, maar er springt er altijd wel een uit voor onze collega’s. Daarom zetten we voor iedere natuurbegraafplaats 1 plant- of diersoort in het zonnetje met een van onze medewerkers.

Gouden Tor - Rob (Natuurbeheerder Landgoed Mookerheide)

“De Gouden Tor heeft een metallic groen tot goudkleurig schild en is een echte zonaanbidder. Als het niet zonnig is, blijft de kever in zijn schuilplaats en vliegt hij niet. Hij voedt zich voornamelijk met stuifmeel en nectar van witbloemige struiken, zoals de meidoorn, vlier en hondsroos. In mei en augustus heb je de meeste kans ze te spotten. De larven leven enkele jaren in rottend vermolmd wilgen- en eikenhout, wanneer ze zijn verpopt tot volwassen kever leven ze slechts enkele dagen of weken boven de grond. Bijzonder aan deze keversoort is dat de dekvleugels tijdens het vliegen gesloten blijven, de ondervleugels worden gewoon onder de dekschilden doorgeschoven. Zo kan hij snel wegvliegen bij gevaar.”

Rugstreeppad - Marco (Natuurbeheerder, Huis ter Heide)

Wrattig, grijsbruin, met horizontale streepjes als pupillen en op de rug een herkenbare, licht gele streep; de rugstreeppad vind ik leuk. Zeker als ‘ie me verrast en onverwacht opduikt. Laatst tilde ik een rijplaat op, die tijdens een natte periode bij onze werkschuur lag. Toen kwamen er een paar tevoorschijn.

De rugstreeppad – een beschermde soort – is dol op zanderige gronden en komt vaak voor in duinen, riviergebieden en polders. Op de natuurbegraafplaats zoeken ze zanderige en vochtige plekken op, bijvoorbeeld op de graven en de hei. Met hun korte pootjes lopen ze meer dan dat ze springen. Hun eitjes, soms meterslange strengen, zetten ze af in ondiepe poelen, vennen en slootjes in de omgeving. Ideaal!

Wilde Gagel - Amber (Natuurbeheerder Schoorsveld) & Florian (Natuurbeheerder Landgoed Christinalust)

Amber: Van ijsvogel tot rode bosmier en van vliegenzwam tot douglasspar. Op Schoorsveld zijn talloze prachtige dier- en plantensoorten te vinden. Een van de soorten met een bijzonder verhaal is de wilde gagel (Myrica gale). De wilde gagel valt op door zijn geurige bladeren, die bij kneuzing een kruidige en harsachtige geur verspreiden. De struik speelt een belangrijke ecologische rol in natte natuurgebieden, waar hij bijvoorbeeld schuilgelegenheid biedt aan allerlei dieren. Bovendien is de plant stikstofbindend. Door ontwatering en verdroging van zijn leefgebied is de wilde gagel zeldzaam geworden, maar hij blijft een fascinerende soort met een rijke culturele en ecologische betekenis.

Florian: De wilde gagel is een echte toverplant van vroeger. Zo gebruikten mensen de geurige takjes tegen bedwantsen en vlooien. In de middeleeuwen werd de gagel gebruikt om bier te conserveren en smaak te geven, nu gebruiken we daar vaak hop voor. De struik heeft zelf een medicinale werking, terwijl de bijzondere geur van de bloemen in parfum wordt gebruikt.

Deze mooie struik staat op de Rode Lijst en groeit op Landgoed Christinalust, een mooi voorbeeld van een bijzondere en veelzijdige struik.

Rode beuk - Kees (informatiemedewerker Heidepol)

Kees loopt nog één keer, voor zijn pensioen, over Heidepol. Naar de rode beuk. Het blad kleurt al prachtig roodpaars. Hoe meer zonlicht hoe roder het blad. Of een beuk rood of groen wordt bepaald de natuur. Als je echt weer een rode beuk wilt dan is afleggen een manier. Dat betekent dat je een lage tak door de grond heen laat gaan om wortels te vormen. Daarna hak je de tak af en heb je een nieuwe beuk. Een rode. Want het is exact dezelfde boom. Vermeerderen dus. Weer wat geleerd van Kees. ‘Die rode beuken, die moet je koesteren’, aldus Kees. ‘Ze zijn echt schitterend’

Lindeboom - Dion (Maashorst)

Voor mij staat de lindeboom met stip op één. Deze boom wordt ongelofelijk oud en de vormen die hij aanneemt zijn prachtig, net kunstwerken. Door zijn leeftijd krijgt de lindeboom vaak een belangrijke betekenis voor een gemeenschap. Je ziet ze dan ook vaak bij oude gebouwen, kerken en dorpspleinen. Bedenk eens wat zich heeft afgespeeld rondom deze oude bomen. De zoete geur van de lindebloesem vind ik erg prettig om te ruiken. Kelten en Germanen beschouwden de linde als een heilige boom en symbool van vruchtbaarheid. Het blad van de linde breekt makkelijk af. De bodem verzuurd daardoor minder dan bij andere boomsoorten. Daarom is de linde een graag geziene soort in ons natuurgebied.