bijzondere, zelfgemaakte urnen Wanneer herinneringen de vorm vinden

Op de natuurbegraafplaatsen van Natuurbegraven Nederland zien we het elke dag opnieuw: mensen vinden er de ruimte om afscheid vorm te geven op een manier die echt bij hen past.

Soms ontstaat daarbij iets heel persoonlijks, een uniek herinneringsobject waarin iemands levensverhaal voelbaar is. Bijvoorbeeld met urnen die mensen zélf maken of samenstellen. Van eenvoudige materialen, met een symboliek die troost biedt. Ze vertellen iets over het leven dat werd geleefd, en over de liefde die blijft.

Een pyjamajas als laatste omhulling

Op natuurbegraafplaats Heidepol heeft Sonja haar urnenplek al gekozen. Een rustige plek, vlak bij een boom. Één ding wist ze al voordat ze de plek vond: haar as mocht niet worden opgesloten in een traditionele urn. Sonja houdt zich bezig met numerologie en is een typische 5: het getal van vrijheid, beweging en lichtheid. Vaak wordt dit getal vergeleken met een zwaluw: ongebonden en altijd in de lucht.

Daarom kiest ze voor iets wat veel dichter bij haar staat: een pyjamajas. Een zacht kledingstuk waarin zij zich thuis voelde, en dat symbool staat voor rust en ontspanning. Keurig opgerold ligt het jasje nu al klaar bij haar belangrijke papieren in de houten bewaarbox van natuurbegraafplaats Heidepol. Het is een eenvoudige keuze, maar één die precies vertelt wie ze is.

Een mandje van zeegras

Op Landgoed Mookerheide koos Merel een heel andere vorm, maar even persoonlijk.
‘Een paar weken voor de urnbegraving van mijn moeder ben ik naar de Dille & Kamille gegaan,’ vertelt ze. ‘Daar kocht ik een mandje van zeegras. Mijn moeder kwam heel graag in die winkel; het paste bij haar eenvoud en liefde voor natuurlijke materialen.’

Thuis schepte Merel de as over in een zakje van biologisch katoen. Tijdens de urnbegraving plaatste de familie het mandje in het urnengraf en strooiden ze er bloemblaadjes overheen.
‘Het was een mooi en zacht ritueel,’ zegt ze. ‘Het voelde alsof we iets deden wat helemaal van haar was.’

Creativiteit uit het hart

Overal op onze locaties zien collega’s bijzondere ideeën voorbijkomen:

Een uitgeholde boomstam, zorgvuldig leeggesneden en gevuld met liefde.
Een kussensloop of boerenkiel die jarenlang is gedragen.
Een zelfgeborduurd tafelkleed dat generaties lang op tafel lag.
Een urn van bijenwas. Warm, geurend en volledig natuurlijk.
Of iemand die zelf een urn wil pottenbakken, zonder deze af te bakken. De klei hardt aan de lucht, waardoor de urn vanzelf weer terugkeert in de aarde.

Waarom deze objecten zoveel betekenis hebben

Een zelfgemaakt of zelfgekozen object heeft een bijzondere kracht. Het vertelt een verhaal. Het is een manier om iemands karakter te eren, om een ritueel vorm te geven dat zacht en liefdevol voelt, en om te laten zien dat er geen regels bestaan voor hoe afscheid eruit moet zien.

Op de natuurbegraafplaats zien we dagelijks dat materialen niet groot of kostbaar hoeven te zijn. Het gaat om de betekenis die erin leeft. Om de handen die het hebben vastgehouden. Om de herinneringen die erin meereizen.

Afscheid op eigen wijze

Of het nu een simpel mandje is, een pyjamajas, een stuk bijenwas of een zelf geboetseerde urn: het zijn deze persoonlijke keuzes die natuurbegraven zo menselijk maken.
Ze laten zien dat afscheid nemen niet gaat om perfectie, maar om echtheid.

Meer weten over mogelijkheden van een asbestemming op de natuurbegraafplaats? Klik dan op onderstaande link.

Asbestemming