Door de ogen van nabestaanden

Sommige dagen lijken bijna speciaal gemaakt te zijn voor een afscheid, met zonlicht dat door de bladeren speelt en de geur van natte aarde in de lucht. Maar soms brengt de herfst ook een andere kant. Op onze natuurbegraafplaats voelt elk afscheid verbonden met de omgeving. De wind kan stevig door de bomen trekken, bladeren dwarrelen op de kist, en soms maakt mist de wereld om u heen zachter. Hoe het weer zich ook toont, ervaringen worden het meest tastbaar in de woorden van nabestaanden zelf. Zij vertellen ons wat deze plek voor hen betekent.

Marian: “Het bladerdak kleurde diep oranje en rood, en terwijl de wind door de takken ging, voelde ik me gedragen door de natuur. Alsof zij meedeed aan ons afscheid.”

Peter: “Het regende hard, echt van die druppels die langs je gezicht lopen. Maar ergens vond ik dat mooi… het voelde alsof de hemel zelf meehuilde.”

Wil: “We stonden daar met natte jassen en koude handen. Toch had het iets puurs. Alsof alles om ons heen wegviel en alleen het moment nog telde.”

Omar: “Het waaide stevig. Soms viel er ineens een blad op de kist. Een klein gebaar van de natuur, alsof ze hem wilde beschermen.”

Jan: “De mist hing laag over het veld. Het maakte alles zacht en stil, alsof de wereld ons even afschermde.”

Mieke: “Het was guur, de wind trok aan onze jassen. Maar dat paste eigenlijk wel bij hem. Hij hield van de elementen, van buiten zijn, wat het weer ook bracht.”

Of het nu een stille zonnige ochtend is of een dag met regen en wind, het past voor velen juist bij de persoon van wie afscheid wordt genomen. De natuur geeft het afscheid een eigen ritme. Een ritme dat troost biedt, omdat het verdergaat, in alle seizoenen.

We nodigen u van harte uit om zelf de rust en schoonheid van onze natuurbegraafplaats te komen ervaren. Of u nu even wilt rondwandelen, vragen hebt of gewoon nieuwsgierig bent naar de plek: u bent altijd welkom. De natuur laat zich hier in al haar seizoenen zien en voelen, precies zoals ook bij een afscheid.