• Maashorst
  • Organisatie

Even voorstellen... Grietje van Schijndel

Mijn naam is Grietje van Schijndel en ik werk sinds 9 mei 2017 bij natuurbegraafplaats Maashorst. In het begin alleen in de catering, maar daarna ook regelmatig in het informatiecentrum als gastvrouw. Voordat ik op natuurbegraafplaats Maashorst aan de slag ging, heb ik 38 jaar samen met mijn man een restaurant met zalen gerund. Wij hebben hier heel veel gasten mogen ontvangen. Van mensen die iets te vieren hadden, tot gasten die bij ons het afscheid van een dierbare organiseerden. Sinds september 2019 hebben mijn partner en ik een B&B aan de Rijksweg in Schaijk. Dit is prima te combineren met mijn werk op de natuurbegraafplaats. Ik ben graag onder de mensen en heb het graag druk, want dan functioneer ik het beste en ben ik in mijn sas.

Samen met mijn collega’s bied ik gasten een fijn en vertrouwd gevoel, zodat ze naar huis gaan met de gedachte; het was mooi en het was goed zo. Heel fijn vind ik het werken als gastvrouw bij het informatiecentrum, waar nabestaanden even hun verhaal kwijt kunnen en een kopje koffie (bakkie troost) komen drinken. Regelmatig mocht ik meemaken dat gasten heel verdrietig binnenkwamen en dat ze na even een kopje koffie en een luisterend oor weer met een glimlach de deur uit gingen. Dit zijn in grote lijnen mijn werkzaamheden bij de natuurbegraafplaats, maar kan ik me nuttig maken bij een schoonmaakklus of iets anders, dan kan er altijd een beroep op mij gedaan worden. Mijn waardering haal ik uit de vele bedankjes van de gasten, een hand en soms een knuffel (maar dat was vóór corona). Ik vind het geweldig om tijdens de lichtjesavonden te werken. De dankbaarheid van de bezoekers is dan zo ontzettend groots en warm!

Eén uitvaart zal ik niet snel vergeten. Een echtpaar uit Friesland is in het plaatsje Zeeland komen wonen om dichter bij de kinderen en kleinkinderen te zijn. Meneer had op onze natuurbegraafplaats een plekje gereserveerd en kwam te overlijden. Voor de dienst ontving ik de familie uit Friesland met koffie en een broodje. Van de uitvaartondernemer kreeg ik nog wat tips; zeg maar “oant moarn, in nije dei…”  Waarop ik zei: “Ja, maar ik kom uit Friesland, ik spreek Fries.” “Meen je dat!?? zei de uitvaartondernemer. En hij ging meteen aan de echtgenote van de overledene vertellen dat er speciaal voor hun gezelschap een Friezin in de horeca stond. Het mooie was, dat er Friese gasten binnenkwamen die – alsof het de normaalste zaak van de wereld was – meteen in het Fries tegen mij begonnen te praten! Een teken dat men zich duidelijk op het gemak voelde. Ik heb er na afloop met de echtgenote nog even om gelachen. Ook mij deed het goed deze uitvaart met zoveel Friezen te mogen verzorgen.

Ik vind het fijn om na een paar maanden thuis te zijn geweest (toen een samenzijn na een uitvaart i.v.m. corona niet mogelijk was) mijn collega’s van natuurbegraafplaats Maashorst weer te zien. Ik miste de gasten, de samenwerking, de voldoening en de trots om een condoleance soepel te laten verlopen zodat nabestaanden er met een goed gevoel op terugkijken. Maar ook de dankbaarheid en de complimenten van de gasten over hoe mooi het bij ons op de natuurbegraafplaats is. Er is nu meer tijd om na te denken. Wat gaat de toekomst ons brengen? De 1,5 meter maatschappij zet veel beroepen voor een uitdaging. Mij rijst de vraag: hoe kan dit opgelost worden in de horeca en in de uitvaartbranche? Veel vragen, maar samen komen we er wel!

Grietje van Schijndel – medewerkster horecateam Maashorst