Landgoed Mookerheide & ik “Het waren bruisende tijden op het jachtslot”

In deze rubriek laten we mensen aan het woord over de band die zij hebben met Landgoed Mookerheide. Deze keer: horecaondernemer Gerard Kerkhoff verzorgt regelmatig de catering tijdens uitvaarten. Hij werkte jarenlang als chef-kok op het jachtslot en woonde zelfs een tijdje op het landgoed.

“Ik kom vaak op Landgoed Mookerheide. Voor mijn werk, maar ook om te wandelen in mijn vrije tijd. Ik ken elke vierkante meter in het natuurgebied en zal hier nooit verdwalen. Ik ben opgegroeid in Heumen en heb vroeger jarenlang op het jachtslot gewerkt en zelfs in het tuinmanhuisje op het landgoed gewoond.

Ik was 23 jaar toen ik als chef-kok op het jachtslot werd gevraagd. Ik nam drie maanden voor de opening vrij om mee te werken in de bouw. Kruiwagens vol stenen en cement heb ik gesjouwd. In november 1986 gingen we open. Mijn specialiteit was de klassieke Franse keuken. Naast het à-la-carterestaurant deden we ook banqueting. Van klein tot groot, van zakelijk tot privé, van bruiloften tot galadiners. We hebben toptennissers en Hollywoodsterren aan de dis gehad; het waren bruisende tijden. Ook culinair. We maakten al gebruik van moderne keukentechnieken als gelletjes en moesjes en probeerden altijd zonder arrogantie boven de middenmoot uit te steken.

Tegenwoordig ben ik eigenaar van café-restaurant en cateringbedrijf De Vereniging in Elst. Ik kom regelmatig op de natuurbegraafplaats om te cateren bij uitvaarten. De natuurbegraafplaats stelt de ceremonieruimte ter beschikking maar heeft geen catering in huis. Nabestaanden kunnen dit zelf invullen. Ik vind het mooi om het eten en drinken te verzorgen voor families. Ik ga voor verse producten en goede kwaliteit en denk altijd mee met nabestaanden hoe we het persoonlijk kunnen maken. Door bijvoorbeeld een rode port bij de borrel te schenken omdat moeder die graag dronk, of door een bepaalde soep te serveren die oma altijd maakte. Elke uitvaart is maatwerk.

De natuurbegraafplaats is een mooie aanvulling in het natuurgebied. De indeling van de paden is logischer en het oude schoolgebouw is prachtig opgeknapt. De vuurplaats is mijn favoriete plek. Uiteindelijk wil ik ook in het natuurgebied begraven worden. Ik hoop nog lang te leven, maar je weet nooit wanneer het zover is. Binnenkort wil ik een plek gaan vastleggen, ik weet al waar. Ik kan het enorm waarderen dat het bos goed onderhouden wordt en dat er een grote diversiteit is aan loof- en naaldbomen. Ook qua dieren. Reeën, uilen, roofvogels en vossen, je komt hier van alles tegen. Ook de hoogteverschillen zijn prachtig. Je waant je toch compleet in het buitenland?”