“Ben was een grote man, daar hoorde een grote boom bij”
De man van Tineke Dankbaar-Peeters (70) praatte niet over de dood. Maar toen hij op een dag plotseling overleed, kwam ze erachter dat hij er wel degelijk over had nagedacht.
“Ben is in de herfst van 2016 overleden door een ongelukkige val met de fiets. Toen mijn dochter Yvon en ik om de tafel zaten met de uitvaartverzekeraar en ons gevraagd werd wat we graag wilden voor Ben, dacht ik aan cremeren. Waarop mijn dochter verbaasd zei. ‘Pap wil toch begraven worden op een natuurbegraafplaats?’”
Yvon (47): “Een aantal jaar geleden vertelde ik mijn vader dat ik graag op natuurbegraafplaats Maashorst begraven wil worden als ik ooit kom te overlijden. Waarop hij direct zei: ‘Ow, maar dat ken ik!’ Meteen haalde hij een verzameling artikelen tevoorschijn over Maashorst en vertelde hij me dat hij er ook graag begraven wilde worden.” Tineke: “Ik wist van niets, maar wauw, dít vond ik mooi! Het voelde meteen goed. Ben was een natuurliefhebber. Het paste bij hem om op deze manier begraven te worden.“ Yvon: “Het was herfst en ons oog viel op een mooie statige eik met prachtige rode bladeren. Mijn vader was een grote man, daar hoorde een grote boom bij. We zijn fantastisch begeleid door de medewerkers van natuurbegraafplaats Maashorst. Ze waren ontzettend begaan met ons en namen de tijd om naar ons verhaal te luisteren. Nog steeds hebben we samen een warme band. Ik heb al een plekje uitgekozen naast mijn vader, en mam komt ooit in een urn bij hem te liggen. Het geeft rust dat ik het goed geregeld heb en nabestaanden later niet opzadel met lastige keuzes.”
Tineke: “Het bos, de vogels, de stilte; Maashorst is zo’n prachtige plek. Laatst was ik er helemaal alleen, de zon brak door de bomen, en een gevoel van rust kwam me tegemoet. Ik weet zeker dat dit precies is zoals Ben het gewild zou hebben. Wij heten Dankbaar met de achternaam. In zijn boomschijf is gegraveerd: Ik Ben Dankbaar.”
“Ik Ben Dankbaar, staat in de houten gedenkschijf gegraveerd.”
