Het is herfst op Maashorst!

Het is herfst en dat is te merken ook! Het is herfst, herfst op natuurbegraafplaats Maashorst.

Zó hadden we schitterend weer met de lichtjesavond en zó staan we twee dagen later in de stromende regen. Eerlijk is eerlijk: ook dit heeft weer iets. Het is erwtensoepweer!

Het gure weer, het verkleuren van de bladeren, wolken die het ene moment helder wit zijn en tien minuten later weer grijs en grauw. Ook vandaag is het weer zeer wisselvallig: met een temperatuur van maar net 9 graden is het koud, waterkoud! Ik ben bezig bij een boskamer aan het einde van de middag en het regent. De wind waait door de toppen van de bomen en de geel gekleurde berkenbladeren vliegen in kleine groepjes door de lucht. De dunne goudkleurige sprieten van het pijpenstrootje wuiven gezamenlijk mee op de wind. Wat een prachtig gezicht is dit. Mijn handschoenen zijn doorweekt en mijn gezicht voel ik niet meer door de kou. Het is half vijf, nog even de laatste loodjes en dan kan ik terug naar de werkschuur om mijn natte spullen uit te trekken. Op de achtergrond hoor ik nog even een zwarte specht ‘schreeuwen’, de enige vogel die ik vandaag heb gehoord of gezien. De rest is stil. En dan opeens trekt de grijze lucht weer open en komen de laatste zonnestralen aan het einde van deze natte dag tóch nog tevoorschijn. Ik kijk vanuit de boskamer over het veld en zie de dauw opkomen. Deze hangt zo’n 30 cm boven het veld. Het begint nu langzaamaan te schemeren en ik zie in de verte hoe een ree uit een bosperceel tevoorschijn komt en blijft staan aan de rand van het veld, rondkijkend om zich heen, met zijn poten bijna niet zichtbaar door de dauw. Een foto in levende lijve…

Hoe mooi kan het afsluiten van een dag zijn?!

Zo, nu op naar huis, naar de warme kachel. Droge kleren aantrekken en, onder het genot van een kop hete erwtensoep, mijn prachtige belevingen van vandaag vertellen…

Marcel Janssen, natuurbeheerder Maashorst