Rozalinda vertelt

‘Het was niet alleen het leren van nieuwe taken wat deze periode intens maakte. Tijdens de Open Dag op 25 mei, ik werkte hier net drie weken, kwam mijn vader kennismaken met natuurbegraven. Ik was trots hem mijn mooie nieuwe werkplek te laten zien. Hij was erg gecharmeerd van deze manier van begraven. Een paar weken later overleed hij plotseling. De keuze voor een natuurgraf voelde voor ons dan ook als een logische, bijna vanzelfsprekende stap, omdat natuurbegraven hem zo had geraakt. Hoe bijzonder dat wij deze keuze nu voor hem konden maken. Het geeft me, ondanks het verdriet, een gevoel van rust, verbondenheid en betekenis. Mijn werk kreeg daarmee in één klap een extra persoonlijke laag.

Inmiddels heb ik al vele bijzondere gesprekken mogen voeren met mensen die een plek voor hun dierbare, of voor zichzelf, kwamen uitzoeken. Door het recente verlies van mijn vader en het regelen van zijn laatste rustplaats herken ik veel in de verhalen van anderen. Zijn overlijden betekent niet dat ik bij elke ontmoeting of uitvaart in tranen uitbarst. Gelukkig kan ik die emoties goed scheiden van mijn werk.

Glimlach

Hoewel de gesprekken soms zwaar zijn, wordt er ook regelmatig gelachen. Er worden grapjes gemaakt en herinneringen gedeeld. Ik denk dat de natuur hier veel aan bijdraagt. Ruimte, rust en lichtheid, ook op momenten die zwaar kunnen zijn. Het ene moment ondersteun ik de uitvaartondernemer en verzorg ik de regie, het andere sta ik met mijn voeten in het veld en help ik de natuurbeheerders. Ik ga na een werkdag niet met een bedrukt gevoel naar huis. Wel glimlach ik regelmatig om een mooi gesprek.

Essentie van het leven

Werken op de natuurbegraafplaats bracht precies wat ik miste: zingeving en betekenis. In plaats van de dagelijkse ruis werk ik nu midden in de natuur en voer ik gesprekken die écht ergens over gaan. De natuur, de stilte, het menselijke contact en de duurzame gedachte achter natuurbegraven geven me het gevoel dat wat ik doe relevant is. Dicht bij de essentie van het leven.

Het leukst zijn de werkzaamheden buiten, al denk ik daar na mijn eerste winter hier misschien anders over. Ik ben echt blij met mijn collega’s, Het is fijn het om weer met anderen te kunnen sparren. Ik werk graag zelfstandig maar het is heel waardevol om af en toe even te overleggen of gewoon een grapje te maken.

Positieve impact

Nieuwe dingen leren geeft me een gevoel van rijkdom. In een wereld die steeds materialistischer en individualistischer wordt, verlangde ik naar eenvoud en verbinding. Leven met aandacht voor wat écht belangrijk is. De kans om een positieve impact te maken. Vanuit die behoefte én mijn interesse in de uitvaartbranche kwam ik terecht bij Maashorst waar ik hopelijk nog vele jaren met plezier mag werken.’

‘Ik kijk nu met een scherper oog naar mijn omgeving en merk details op, van bloemensoorten tot dieren, die me eerder niet opvielen. Er is nog zoveel te leren.’